η πόλη των Καλαβρύτων Ο Κώστας Κουτσουρής γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το 1913. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών 1932-1938. Όταν ...
 |
| η πόλη των Καλαβρύτων |
Ο Κώστας Κουτσουρής γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το 1913. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών 1932-1938.
Όταν ακόμη ήταν φοιτητής της Αν.Σχ Καλών Τεχνών διορίστηκε αρχικά βοηθός Επιμελητού της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου και στη συνέχεια Επιμελητής.
Εκεί είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει τις εργασίες συντήρησης πινάκων δίπλα σε έμπειρους ανθρώπους με βαθειές γνώσεις της τέχνης, όπως ο Γεώργιος Χατζόπουλος, ο Οδυσσέας Φωκάς και ο Γεώργιος Στρατηγός.
Έλαβε μερος σε ομαδικές εκθέσεις των Ελευθέρων Καλλιτεχνών και στις Πανελλήνιες από το 1938 και μετά.
Πήρε μέρος στην έκθεση Ελληνικής Τέχνης που έγινε στη Στοκχόλμη το 1946.
Έργα του υπάρχουν Στο Δήμο Αθηναίων και στην Πινακοθήκη του, στο Υπουργείο Παιδείας, στο Υπουργείο Εθνικής Αμυνας (γραφείο υπουργού), στην Εθνική Πινακοθήκη, Στην Πινακοθήκη Ιωαννίνων, στην Πινακοθήκη Ευάγγελος Αβέρωφ του Μετσόβου, στην Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα, Στα Ανάκτορα του Τατοϊου και της Αθήνας, στο τότε Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών, στην Πινακοθήκη του Μονάχου, την Πινακοθήκη του Μουσείου Αιγίου, στο Καλιμανοπούλειο Ίδρυμα Καλαβρύτων, σε διάφορες Τράπεζες, σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές ελλήνων και ξένων.
Στον τομέα της συντήρησης έργων τέχνης υπήρξε ο πρώτος ο οποίος, μετά τον πόλεμο φοίτησε με υποτροφία στο γνωστό Instituto Centrale di Restauro της Ρώμης και στη συνέχεια στο Μουσείο του Λούβρου και την Πινακοθήκη του Μονάχου και ο πρώτος που εφήρμωσε στην Ελλάδα την επιστημονική συντήρηση στα έργα τέχνης.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα παράλληλα αναλαμβάνει και την συντήρηση των έργων της Εθνικής Πινακοθήκης μέχρι και την συνταξιοδότησή του το 1970.
Είχε αναλάβει επίσης την αποκατάσταση πολλών καλλιτεχνικών μνημίων, μεταξύ των οποίων είναι η αποτοίχιση και επανατοποθέτηση των ψηφιδωτών της Νέας Μονής Χίου, η συντήρηση τοιχογραφιών στο άγιο Όρος, η συντήρηση της τοιχογραφίας στη Ζωοφόρο του Πανεπιστημίου Αθηνών και των Παλαιών Ανακτόρων, αμέτρητων έργων ιδιωτικών συλλογών και Ιδρυμάτων.
Μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς στα Επτάνησα με εντολή του τότε Υπουργού Παιδείας πήγε στη Ζάκυνθο και στη Κεφαλονιά για τη διάσωση των καλλιτεχνικών θησαυρών (Βυζαντινών εικόνων, έργων επτανησιακής τέχνης και τοιχογραφιών).
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η εργασία του στον ʼΑγιο Ανδρέα Βολιμών οπου γίνεται η πρώτη αποτοίχιση στην Ελλάδα όλων των τοιχογραφιών, που ανακάλυψε κάτω απο πολλαπλά στρώματα ασβέστη, η μεταφορά αυτών σε μουσαμά και τελάρα και η ανασυγκρότηση του ναού μέσα στο Μουσείο της Ζακύνθου.
Παρόμοια εργασία εκτελέστεικε και στη Μονή Ταξιαρχών στα Περατάτα Κεφαλονίας.
Η Εθνική Πινακοθήκη τον Μάρτη του 1984 σε αναδρομική έκθεση που κράτησε δύο μήνες παρουσίασε τη δουλειά του, θέλοντας να τόν τιμήσουν.
Στον πρόλογό του ο τότε Διευθυντής αυτής Δημήτρης Παπαστάμος λέει:
(αποσπάσματα)
Στη σειρά των αναδρομικών εκθέσεων που οργανώνει η Εθνική Πινακοθήκη για τη γνωριμία του ζωγραφικού έργου και της προσφοράς των καλλιτεχνών που εργάστηκαν για την ανάπτυξη της ελληνικής τέχνης, μια ξεχωριστή θέση παίρνει η έκθεση του ζωγράφου Κώστα Κουτσουρή.
(απόσπασμα)
Σήμερα η Εθνική Πινακοθήκη εκπληρώνοντας την υποχρέωσή της προς το έργο του, παρουσιάζει την ζωγραφική του στην αναδρομική αυτή έκθεση και τον ευχαριστεί θερμά για όσα με την τελειότητα της καλλιτεχνικής του συντήρησης πρόσφερε σ΄αυτήν...
Το 1940 πέρνει μέρος στον πόλεμο, στην Κορυτσά ζωγραφίζει την πόλη χιονισμένη με το στρατό μας όταν την κατέλαβαν.Ο πίνακας αυτός ευρίσκεται στο γραφείο του Υπουργού Εθνικής ʼΑμυνας και μπροστά απ΄αυτόν φωτογραφίζεται ο εκάστοτε υπουργός όταν έχει καλεσμένους.
Την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης ήταν ο γνωστος Καπετάν Κωστάκης
που έδρασε στην περιοχή Αιγιαλείας. Πέθανε στην Αθήνα το Μάη του 1991.
 |
| Στα «Χασιά Μάνης», απεικονίζει το χωριό καθώς και όλο το φυσικό τοπίο που το περιβάλλει. Η σύνθεση κινείται στα πλαίσια του ιμπρεσιονιστικού και εξπρεσιονιστικού υπαιθρισμού. |
 |
 |
| Στο έργο αυτό εικονίζεται ο κήπος ενός μουσείου, που φαίνεται στο βάθος της παράστασης. Στα παγκάκια του κάθονται άνθρωποι ενώ διακρίνονται και κάποιοι που τον διασχίζουν. Η σύνθεση κινείται στα πλαίσια του ιμπρεσιονιστικού και εξπρεσιονιστικού υπαιθρισμού.
Ο Γιάννης Τσαρούχης σε γράμμα του προς τον Κώτσα Κουτσουρή έγραψε:
|
