 |
| Η Εικόνα της Παναγιάς στην Ιερά Μονή Μακελλαριάς |
γράφει ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος
Στα Καλαβρυτοχώρια κράταγαν με σεβασμό και φόβο τις Κυριακές και όλες τις γιορτές. Πήγαιναν μόνο στις πολύ απαραίτητες δουλειές και πάντα μετά την εκκλησία. Μεγαλύτερη βαρύτητα είχαν, φυσικά, οι Θεομητορικές και οι Δεσποτικές (της Παναγίας και του Χριστού, π.χ. του Σωτήρος, το 15Αύγουστο κλπ.).
Στις 2 Ιουλίου, που γιορτάζει η Παναγία η Καψοδεματού (κατάθεση της Εσθήτος της Θεοτόκου), ήταν μέρα αργίας, ειδικά σε ό,τι είχε να κάνει με το θέρο και το αλώνι, παρ’ ότι οι δουλειές αυτές ήσαν στις δόξες τους και δεν μπορούσαν να περιμένουν. Πίστευαν πως η εκδήλωση πυρκαγιάς στις θεμωνιές (θημωνιές), που είχαν αρχίσει να παίρνουν τη θέση τους στ’ αλώνια, μπορούσε να προκληθεί χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση και ήταν η τιμωρία της Παναγίας σ’ εκείνους που θέριζαν ή αλώνιζαν στη γιορτή Της.
Η ξερή-εύφλεκτη καλαμιά δεν θέλει και πολύ και η παραμικρή απροσεξία μπορούσε να έκανε στάχτη τους κόπους όλης της χρονιάς, μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Η μετάδοση της πυρκαγιάς και στις γειτονικές θεμωνιές ήταν βέβαιη, αφού ήσαν κολλητά ή απείχαν λίγα μέτρα η μία από την άλλη, γι’ αυτό επικρατούσε και μια γενικότερη επαγρύπνηση. Το περίεργο είναι όμως, όπως αφηγούνταν οι μεγαλύτεροι, πως εκείνη την ημέρα εκδηλωνόντουσαν πυρκαγιές στα αλώνια, αν δεν τηρούσαν ό,τι όριζε το έθιμο.
Νίκος Παπακωνσταντόπουλος
Ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος γεννήθηκε στο Λειβάρτζι του Δήμου Καλαβρύτων. Πέραν του λειτουργήματός του (Διπλωματούχος Νοσηλευτής) δραστηριοποιείται και στο λογοτεχνικό χώρο, με εκδόσεις βιβλίων και δημοσιεύσεις άρθρων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Είναι παντρεμένος με την Ελένη Γάλλιου από το Γοργόμυλο Πρέβεζας και έχουν δύο παιδιά.
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ: