Η Ολυμπιακή Φλόγα ταξιδεύει διαχρονικά ως σύμβολο ειρήνης, ενότητας και συναδέλφωσης των λαών. Η διάδοσή της από πόλη σε πόλη, από χέρι σε ...
Στα Καλάβρυτα, έναν τόπο βαριά φορτισμένο ιστορικά και συναισθηματικά, η άφιξή της θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι μια στιγμή συλλογικής περηφάνιας.
Ωστόσο, η ανακοίνωση των λαμπαδηδρόμων έφερε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, κριτική και ερωτήματα για τον τρόπο επιλογής μερικών που κράτησαν στα χέρια τους το ολυμπιακό σύμβολο.
Οι κανονισμοί της ΕΟΕ και η ευθεία παράκαμψή τους
Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή έχει θέσει από χρόνια συγκεκριμένους κανόνες για το ποιοι μπορούν και ποιοι δεν μπορούν να συμμετάσχουν στη Λαμπαδηδρομία επί ελληνικού εδάφους. Οι κανόνες αυτοί δεν είναι τυπικοί ή διακοσμητικοί, αλλά απολύτως απαραίτητοι ώστε η διαδικασία να παραμείνει απαλλαγμένη από πολιτικές, κομματικές ή εκκλησιαστικές παρεμβάσεις.
Συνιστά να μην συμμετέχουν οι εν ενεργεία πολιτικοί όλων των βαθμίδων,
– υπουργών, υφυπουργών, αναπληρωτών υπουργών
– βουλευτών
– περιφερειαρχών & αντιπεριφερειαρχών
– δημάρχων, αντιδημάρχων
– δημοτικών και τοπικών συμβούλων
....εκτός αν έχουν αλλάξει οι κανόνες....
Παρά τους κανόνες, στη φετινή Λαμπαδηδρομία των Καλαβρύτων περιλαμβάνονται αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης. Το γεγονός αυτό όχι μόνο δημιουργεί ζήτημα νομιμότητας σύμφωνα με τα όσα ορίζει η ΕΟΕ, αλλά εγείρει κυρίως σοβαρά ζητήματα ηθικής, καθώς η παρουσία αιρετών στη Λαμπαδηδρομία εύλογα εκλαμβάνεται ως προσπάθεια εντυπωσιασμού και αυτοπροβολής.
Η Ολυμπιακή Ιδέα απέναντι στη μικροπολιτική
Η Λαμπαδηδρομία δεν είναι μια συνηθισμένη εκδήλωση. Είναι μια τελετή γεμάτη συμβολισμούς, με παγκόσμιο ακροατήριο και διεθνή βαρύτητα. Η συμμετοχή σε αυτήν αποτελεί τιμή και αναγνώριση προσφοράς, όχι πεδίο για την καλλιέργεια πολιτικών εντυπώσεων. Τα Καλάβρυτα έχουν επιλεγεί ως ένας τόπος που έχει ενταχθεί στην διέλευση την Ολυμπιακής φλόγας εδώ και πολλά χρόνια.
Το να παρακάμπτεται η διαδικασία ώστε να χωρέσουν «οι δικοί μας άνθρωποι», υπονομεύει το κύρος του θεσμού και εκθέτει όχι μόνο την περιοχή αλλά και τη χώρα συνολικά. Η Ολυμπιακή Φλόγα δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν εργαλείο προσωπικού ωφελήματος, ούτε σαν στιγμιαίο βήμα δημοσιότητας.
Το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» δεν έρχεται για να φωτογραφηθεί. Έρχεται για να τιμηθεί.
Και επειδή κατάλαβαν ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις έβαλαν επιπλέον 3-4 παιδιά και «ρίχνουν» την ευθύνη στην Ολυμπιακή Επιτροπή ότι… «έκαναν αίτηση και έγινε αποδεκτή», λες και δεν καταλαβαίνει και ο πιο αδαής το τι είχε συμβεί…
Η περιοχή διαθέτει ανθρώπους που θα τιμούσαν πραγματικά τον ρόλο
Ο αντίλογος είναι πρόδηλος. Στα Καλάβρυτα υπάρχουν προσωπικότητες που θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν την περιοχή με τρόπο αντάξιο του θεσμού και των αξιών του. Άνθρωποι με προσφορά, ιστορία, κύρος, διεθνείς ή εθνικές διακρίσεις, των οποίων η παρουσία δίπλα στη Φλόγα θα έστελνε μήνυμα συνέχειας και σεβασμού.
Μερικά μόνο από τα ονόματα που βάζαμε στην εξίσωση
– Ανδρέας Φούρας, πρώην υπουργός, άνθρωπος με μακρά διαδρομή στον αθλητισμό και καθοριστική συμβολή στις αθλητικές υποδομές της περιοχής με σημαντική συμβολή στην Ολυμπιάδα του 2004
– Χρίστος Φωτεινόπουλος, εμβληματική μορφή συνέπειας και υπόδειγμα ανθρώπινης θέλησης
- Σωτήρης Θανόπουλος και Ειρήνη Λεχουρίτη, δύο από τα τελευταία εν ζωή πρόσωπα που βίωσαν τη θηριωδία του 1943, σύμβολα ιστορικής μνήμης και αξιοπρέπειας.
– Σπύρος Ανδριόπουλος, ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες μαραθωνοδρόμους, που εξακολουθεί να υπηρετεί τον αθλητισμό και να ενισχύει την περιοχή του Λειβάρτζι, και ολόκληρα τα Καλάβρυτα ως υπέυθυνος του ΑΣΕΑΔ
Πρόκειται για ανθρώπους που θα στεκόντουσαν δίπλα στη φλόγα όχι για να φωτογραφηθούν, αλλά για να τη μεταφέρουν με σεβασμό. Θα μπορούσαμε να πούμε και άλλους, όπως ανθρώπους των επιστημών και της παιδείας (Θανάσης Κατσιρώδης, Παναγιώτης Μπούρδαλας κλπ)
Η ανάγκη για θεσμική σοβαρότητα
Η υπόθεση της Λαμπαδηδρομίας στα Καλάβρυτα υπενθυμίζει κάτι βαθύτερο: οι θεσμοί απαιτούν σεβασμό. Δεν υπάρχουν για να προσαρμόζονται στις ανάγκες ή τις επιδιώξεις της κάθε τοπικής εξουσίας. Υπάρχουν για να διασφαλίζουν ίση μεταχείριση, αξιοκρατία και προστασία του συμβολισμού.
Όταν μια διαδικασία τόσο φορτισμένη και τόσο ιερή για το Ολυμπιακό Κίνημα «εργαλειοποιείται», τότε το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την επιλογή των λαμπαδηδρόμων. Αφορά τη νοοτροπία.
Και αυτή είναι που τελικά αφήνει το πιο βαθύ αποτύπωμα.
Η Ολυμπιακή Φλόγα είναι κάτι περισσότερο από μια φλόγα σε έναν πυρσό.
Είναι μήνυμα, ιστορία και παγκόσμιος πολιτισμός.
Για να σταθεί κάποιος απέναντί της, πρέπει να ξέρει τι αντιπροσωπεύει.
Και σίγουρα, δεν μπορεί να κρατιέται από εκείνους που επιθυμούν να την χρησιμοποιήσουν για πρόσκαιρη προβολή.
Οι Καλαβρυτινοί —και όλοι οι Έλληνες— αξίζουν μια Λαμπαδηδρομία που να σέβεται τους κανόνες, τους θεσμούς και την ίδια την Ολυμπιακή Ιδέα.
Όλα τα υπόλοιπα δημιουργούν μόνο σκιά στην πορεία ενός φωτεινού συμβόλου.
Υ.Γ.1 Εξαιρετική επιλογή του Κώστα Πόλκα, ως λαμπαδηδρόμου, τιμώντας στο πρόσωπό του τον εμβληματικό Δήμαρχο Καλαβρύτων και πατέρα του, Πάνο Πόλκα.
Υ.Γ.2. Μέγα λάθος η τοποθέτηση του βωμού ακριβώς μπροστά από την είσοδο του Ιερού Ναού, προσβάλοντας έτσι και τις δυο αντίθετες αφετηρίες τόσο του Ολυμπισμού όσο και της ορθόδοξης Εκκλησίας
Υ.Γ.3 Αλγεινή εντύπωση έκανε η ομιλία του κ. Κανελλόπουλου που ανέφερε από του βήματος τους… χορηγούς της λαμπαδηδρομίας, κοκα-κόλα και άλλες εταιρείες. Η Ολυμπιακή ιδέα στα χέρια των χορηγών… Να μας πει όμως τι ακριβώς πρόσφεραν οι χορηγοί στα Καλάβρυτα και αν τα έξοδα για την εδώ εκδήλωση τις πληρώνουμε όλοι μας… (δειτε το παρακάτω απόσπασμα)
Υ.Γ.4 Για άλλη μια εκδήλωση ξεχώρισαν και ευτυχώς που υπάρχουν, η Φιλαρμονική, ο Πολιτιστικός Καλαβρύτων και ο Πολιτιστικός Σκεπαστού που πρόσφεραν ήχο και θέαμα παρόλο που ξεροστάλιαζαν μεσα στο κρύο για ώρες ...
Παρά τους κανόνες, στη φετινή Λαμπαδηδρομία των Καλαβρύτων περιλαμβάνονται αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης. Το γεγονός αυτό όχι μόνο δημιουργεί ζήτημα νομιμότητας σύμφωνα με τα όσα ορίζει η ΕΟΕ, αλλά εγείρει κυρίως σοβαρά ζητήματα ηθικής, καθώς η παρουσία αιρετών στη Λαμπαδηδρομία εύλογα εκλαμβάνεται ως προσπάθεια εντυπωσιασμού και αυτοπροβολής.
Η Ολυμπιακή Ιδέα απέναντι στη μικροπολιτική
Η Λαμπαδηδρομία δεν είναι μια συνηθισμένη εκδήλωση. Είναι μια τελετή γεμάτη συμβολισμούς, με παγκόσμιο ακροατήριο και διεθνή βαρύτητα. Η συμμετοχή σε αυτήν αποτελεί τιμή και αναγνώριση προσφοράς, όχι πεδίο για την καλλιέργεια πολιτικών εντυπώσεων. Τα Καλάβρυτα έχουν επιλεγεί ως ένας τόπος που έχει ενταχθεί στην διέλευση την Ολυμπιακής φλόγας εδώ και πολλά χρόνια.
Το να παρακάμπτεται η διαδικασία ώστε να χωρέσουν «οι δικοί μας άνθρωποι», υπονομεύει το κύρος του θεσμού και εκθέτει όχι μόνο την περιοχή αλλά και τη χώρα συνολικά. Η Ολυμπιακή Φλόγα δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν εργαλείο προσωπικού ωφελήματος, ούτε σαν στιγμιαίο βήμα δημοσιότητας.
Το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» δεν έρχεται για να φωτογραφηθεί. Έρχεται για να τιμηθεί.
Και επειδή κατάλαβαν ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις έβαλαν επιπλέον 3-4 παιδιά και «ρίχνουν» την ευθύνη στην Ολυμπιακή Επιτροπή ότι… «έκαναν αίτηση και έγινε αποδεκτή», λες και δεν καταλαβαίνει και ο πιο αδαής το τι είχε συμβεί…
Η περιοχή διαθέτει ανθρώπους που θα τιμούσαν πραγματικά τον ρόλο
Ο αντίλογος είναι πρόδηλος. Στα Καλάβρυτα υπάρχουν προσωπικότητες που θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν την περιοχή με τρόπο αντάξιο του θεσμού και των αξιών του. Άνθρωποι με προσφορά, ιστορία, κύρος, διεθνείς ή εθνικές διακρίσεις, των οποίων η παρουσία δίπλα στη Φλόγα θα έστελνε μήνυμα συνέχειας και σεβασμού.
Μερικά μόνο από τα ονόματα που βάζαμε στην εξίσωση
– Ανδρέας Φούρας, πρώην υπουργός, άνθρωπος με μακρά διαδρομή στον αθλητισμό και καθοριστική συμβολή στις αθλητικές υποδομές της περιοχής με σημαντική συμβολή στην Ολυμπιάδα του 2004
– Χρίστος Φωτεινόπουλος, εμβληματική μορφή συνέπειας και υπόδειγμα ανθρώπινης θέλησης
- Σωτήρης Θανόπουλος και Ειρήνη Λεχουρίτη, δύο από τα τελευταία εν ζωή πρόσωπα που βίωσαν τη θηριωδία του 1943, σύμβολα ιστορικής μνήμης και αξιοπρέπειας.
– Σπύρος Ανδριόπουλος, ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες μαραθωνοδρόμους, που εξακολουθεί να υπηρετεί τον αθλητισμό και να ενισχύει την περιοχή του Λειβάρτζι, και ολόκληρα τα Καλάβρυτα ως υπέυθυνος του ΑΣΕΑΔ
Πρόκειται για ανθρώπους που θα στεκόντουσαν δίπλα στη φλόγα όχι για να φωτογραφηθούν, αλλά για να τη μεταφέρουν με σεβασμό. Θα μπορούσαμε να πούμε και άλλους, όπως ανθρώπους των επιστημών και της παιδείας (Θανάσης Κατσιρώδης, Παναγιώτης Μπούρδαλας κλπ)
Η ανάγκη για θεσμική σοβαρότητα
Η υπόθεση της Λαμπαδηδρομίας στα Καλάβρυτα υπενθυμίζει κάτι βαθύτερο: οι θεσμοί απαιτούν σεβασμό. Δεν υπάρχουν για να προσαρμόζονται στις ανάγκες ή τις επιδιώξεις της κάθε τοπικής εξουσίας. Υπάρχουν για να διασφαλίζουν ίση μεταχείριση, αξιοκρατία και προστασία του συμβολισμού.
Όταν μια διαδικασία τόσο φορτισμένη και τόσο ιερή για το Ολυμπιακό Κίνημα «εργαλειοποιείται», τότε το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την επιλογή των λαμπαδηδρόμων. Αφορά τη νοοτροπία.
Και αυτή είναι που τελικά αφήνει το πιο βαθύ αποτύπωμα.
Η Ολυμπιακή Φλόγα είναι κάτι περισσότερο από μια φλόγα σε έναν πυρσό.
Είναι μήνυμα, ιστορία και παγκόσμιος πολιτισμός.
Για να σταθεί κάποιος απέναντί της, πρέπει να ξέρει τι αντιπροσωπεύει.
Και σίγουρα, δεν μπορεί να κρατιέται από εκείνους που επιθυμούν να την χρησιμοποιήσουν για πρόσκαιρη προβολή.
Οι Καλαβρυτινοί —και όλοι οι Έλληνες— αξίζουν μια Λαμπαδηδρομία που να σέβεται τους κανόνες, τους θεσμούς και την ίδια την Ολυμπιακή Ιδέα.
Όλα τα υπόλοιπα δημιουργούν μόνο σκιά στην πορεία ενός φωτεινού συμβόλου.
Υ.Γ.1 Εξαιρετική επιλογή του Κώστα Πόλκα, ως λαμπαδηδρόμου, τιμώντας στο πρόσωπό του τον εμβληματικό Δήμαρχο Καλαβρύτων και πατέρα του, Πάνο Πόλκα.
Υ.Γ.2. Μέγα λάθος η τοποθέτηση του βωμού ακριβώς μπροστά από την είσοδο του Ιερού Ναού, προσβάλοντας έτσι και τις δυο αντίθετες αφετηρίες τόσο του Ολυμπισμού όσο και της ορθόδοξης Εκκλησίας
Υ.Γ.3 Αλγεινή εντύπωση έκανε η ομιλία του κ. Κανελλόπουλου που ανέφερε από του βήματος τους… χορηγούς της λαμπαδηδρομίας, κοκα-κόλα και άλλες εταιρείες. Η Ολυμπιακή ιδέα στα χέρια των χορηγών… Να μας πει όμως τι ακριβώς πρόσφεραν οι χορηγοί στα Καλάβρυτα και αν τα έξοδα για την εδώ εκδήλωση τις πληρώνουμε όλοι μας… (δειτε το παρακάτω απόσπασμα)
Υ.Γ.4 Για άλλη μια εκδήλωση ξεχώρισαν και ευτυχώς που υπάρχουν, η Φιλαρμονική, ο Πολιτιστικός Καλαβρύτων και ο Πολιτιστικός Σκεπαστού που πρόσφεραν ήχο και θέαμα παρόλο που ξεροστάλιαζαν μεσα στο κρύο για ώρες ...
για το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS
Νίκος Κυριαζής
Δεν υπάρχουν σχόλια