Εσωτερικό του Δημοτικού Σχολείου Σκεπαστού Καλαβρύτων γράφει ο Νίκος Κυριαζής Σκέψεις με αφορμή την πρόσφατη ρύθμιση εισαγωγής αποφοίτων από...
 |
| Εσωτερικό του Δημοτικού Σχολείου Σκεπαστού Καλαβρύτων |
Σκέψεις με αφορμή την πρόσφατη ρύθμιση εισαγωγής αποφοίτων από πληγείσες περιοχές
Η πρόσφατη νομοθετική πρωτοβουλία της Υπουργού Παιδείας, Σοφίας Ζαχαράκη, να θεσπίσει ειδικό ποσοστό έως 2% για την εισαγωγή μαθητών και αποφοίτων ΓΕΛ και ΕΠΑΛ από περιοχές που επλήγησαν από φυσικές καταστροφές αποτέλεσε θετικό παράδειγμα ταχείας ανταπόκρισης της Πολιτείας σε πραγματικές ανάγκες. Η δημόσια ευχαριστία του Δημάρχου Βριλησίων στη σχετική ρύθμιση ήρθε να επιβεβαιώσει το δίκαιο και την ανακούφιση που προσφέρει μια τέτοια μέριμνα σε συγκεκριμένες κοινότητες.
Ωστόσο, πίσω από το δικαίωμα στη διάκριση υπέρ των πληγέντων, αναδύεται με οξύτητα το διαχρονικό αίτημα για μεγαλύτερη ευαισθησία και δικαιοσύνη προς τα παιδιά της άγονης γραμμής, των ορεινών και απομακρυσμένων περιοχών. Αυτά τα παιδιά, που συχνά αποτελούν τη "σιωπηλή μειονότητα" της ελληνικής επαρχίας, αντιμετωπίζουν καθημερινές αντιξοότητες που ξεπερνούν κατά πολύ τις συνέπειες μιας μεμονωμένης φυσικής καταστροφής.
Η καθημερινότητα της περιφέρειας: Αγώνας για εκπαίδευση
Για τις μαθήτριες και τους μαθητές της επαρχίας, το σχολείο δεν είναι μια αυτονόητη ευκολία. Οι μετακινήσεις στα πλησιέστερα Σχολεία, απαιτούν συχνά δύο ή περισσότερες ώρες ημερησίως, σε κακοσυντηρημένους δρόμους, υπό δύσκολες καιρικές συνθήκες και αντικειμενικές δυσκολίες. Τα σπίτια τους απέχουν πολλά χιλιόμετρα από τις δομές φροντιστηρίων, οι οικογένειές τους συχνά εργάζονται στον αγροτικό τομέα και τα ίδια τα παιδιά καλούνται να συμβάλουν στην οικογενειακή παραγωγή. Η εύρεση καθηγητών, ακόμη και για βασικά μαθήματα, παραμένει πρόβλημα που ταλανίζει τη δημόσια εκπαίδευση στην περιφέρεια, με παιδιά να αναζητούν δασκάλους και καθηγητές, ακόμα και στη μέση της σχολικής χρονιάς. Η μελέτη γίνεται σε αντίξοες συνθήκες και η ψυχική αντοχή δοκιμάζεται καθημερινά.
Απουσία κινήτρων και προτεραιοτήτων
Παρά τις αδιάκοπες προσπάθειες και την ανθεκτικότητα αυτών των παιδιών, η Πολιτεία σπάνια θεσμοθετεί ουσιαστικά κίνητρα για να στηρίξει τη συνέχιση των σπουδών και την παραμονή τους στα πάτρια εδάφη. Συχνά, η κεντρική εξουσία παραμένει αδιάφορη, καθώς η μικρή πληθυσμιακή βαρύτητα των απομακρυσμένων περιοχών δεν μεταφράζεται σε "ισχυρούς" αριθμούς ψήφων. Το κοινωνικό εισόδημα διοχετεύεται μεροληπτικά στο λεκανοπέδιο, αφήνοντας τις επαρχίες να μαραζώνουν, ενώ η αστυφιλία απομυζά διαρκώς το ανθρώπινο δυναμικό της υπαίθρου.
Ηθική υποχρέωση
Κι όμως, τα λίγα παιδιά που επιμένουν να ζουν και να δημιουργούν στην περιφέρεια, αντιστέκονται έμπρακτα στη λαίλαπα της αστυφιλίας και κρατούν ζωντανή τη φλόγα της πολιτισμικής μας συνέχειας. Η "αντιστασιακή" ψυχοσύνθεση του Έλληνα της επαρχίας είναι αυτή που διασώζει διαχρονικά το αίσθημα του χρέους, της συλλογικής ευθύνης και της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο, μακριά από τον παρασιτισμό των κέντρων.
Το αίτημα: Δικαίωμα στην ευκαιρία
Η έκκληση δεν αφορά μόνο την αναγνώριση των αντικειμενικών δυσχερειών, αλλά την ενσωμάτωση όλων των ορεινών, απομακρυσμένων και μειονοτικών περιοχών στη ρύθμιση ειδικού ποσοστού εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Υπουργός και οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν να εξετάσουν τα δίκαια κριτήρια που θα αναδείξουν την ισότητα ευκαιριών και θα ενισχύσουν ουσιαστικά τις οικογένειες που στηρίζουν με κόπο και θυσίες την ελληνική ύπαιθρο.
Δώστε κίνητρο, δώστε στοργή, δώστε λόγο να μείνουν οι λίγοι που απέμειναν. Γιατί η ιστορική συνέχεια και η πολιτισμική αντοχή της χώρας δοκιμάζονται ακριβώς εκεί που η εγκατάλειψη και η απαξίωση έχουν γίνει καθημερινότητα. Έστω και με καθυστέρηση, μπορούμε να ελπίζουμε πως τίποτα δεν έχει χαθεί οριστικά, αν η φωνή της επαρχίας βρει επιτέλους ανταπόκριση.
Δημοσιογράφος - Θεολόγος -
MSc Εγκληματολογίας και Κανονικού Δικαίου-
Διαχειριστής ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS
Δεν υπάρχουν σχόλια