Εδώ και χρόνια, ο Σύνδεσμος Καμενιανιτών-Δροβολοβιτών-Δεσινιωτών, Στο πλαίσιο των Καμενιανείων κατ’ έτος, πραγματοποιεί φιλολογικά μνημόσυν...
“Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι η πεποίθηση ότι μας αγαπούν”
Όταν ένας αξιόλογος άνθρωπος φεύγει από την ζωή αγαπητοί μου, συνηθίζεται από τους αρχαιοτάτους χρόνους, να εκφωνείται επικήδειος λόγος σχετικά με την ζωή, τη δράση και την προσφορά του αποδημήσαντος, κάτι που εμείς πράξαμε ως Σύλλογος κατά την εξόδιο ακολουθία της. Οι πρόγονοι μας από αρχαιοτάτων χρόνων πίστευαν ότι η αρετή, η τιμιότης και η προσφορά, πρέπει να βραβεύονται! γιατί όπου βραβεύεται η αρετή, εκεί ξεφυτρώνουν άριστοι άνθρωποι. Ο Περικλής στον επιτάφιο αναφέρει " οίς γάρ αρετής άθλα μέγιστα κείνται τήδε και άριστοι άνδρες αναφύονται".
Και επειδή η εκδημήσασα αγαπημένη μας Ηρώ Καλογεροπούλου ήταν ένα αξιόλογο άτομο, γεμάτο προσφορά και καλοσύνη, αξίζει να πούμε δύο λόγια αντάξια της μεγαλοσύνης της και σήμερα, στο φιλολογικό της μνημόσυνο.
Θα μπορούσε κανείς να μιλάει, ώρες για το μεγαλείο της ψυχής της, την καλοσύνη και τις αρετές της. Εμείς όμως περιοριζόμαστε να σας πούμε ότι ήταν μια αληθινή αρχόντισσα καθ’ όλο το βίο της.
Φέτος κλείνουν 6 χρόνια από τον θάνατο της Ηρώς Καλογεροπούλου, της εμβληματικής μορφής του Λυκείου των Ελληνίδων Πατρών. Ήταν ιδρυτικό του μέλος-το 1976 -και από την αρχή ανέλαβε την Εφορία Ελληνικών Χορών την οποία υπηρέτησε αδιάκοπα ακόμα και τα χρόνια που ήταν Πρόεδρος.
Γεννήθηκε στους Άγιους Σαράντα στην Βόρεια Ήπειρο (το πατρικό της σπίτι ήταν στη Δρόβιανη), ενώ στην Πάτρα ήρθε το 1933.Φοίτησε στο Αρσάκειο και μετά την αποφοίτησή της εργάστηκε εθελοντικά στον Ερυθρό Σταυρό, στην Πρόνοια, στο Βρεφοκομείο στο Καραμανδάνειο και στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Παντρεύτηκε τον Αλκιβιάδη Καλογερόπουλο και απέκτησαν δύο γιους.
Τι σήμαινε όμως για το Λύκειο των Ελληνίδων Πατρών η Ηρώ Καλογεροπούλου και ποια η ιστορική της συμβολή σε αυτό;
Για τα παλιότερα μέλη ήταν αυτή που τα έφερε κοντά στο Λύκειο, αυτή που τα έμαθε να το αγαπούν και να το σέβονται. Ήταν η δεύτερη μάνα τους, με υπομονή τ' άκουγε, με αγάπη τα συμβούλευε, με τρυφερότητα τα μάλωνε.
Για τα νεότερα ήταν το σημείο αναφοράς για τη λύση οποιουδήποτε προβλήματος, “κυτίον παραπόνων” που απάνταγε πάντα με αγάπη, ηρεμία και αντικειμενικότητα.
Για τα σημερινά είναι ο Μύθος του. Μια Κυρία που είχε υπομονή, επιμονή και την δύναμη να πραγματοποιήσει το όραμά της, μια Κυρία που όλοι την είχαν αγαπήσει.
Κοινός παρανομαστής για όλες τις γενιές είναι η αγάπη που είχε η ΗΡΩ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ για ΟΛΑ. Αγάπη για τους ανθρώπους, την παράδοση, την πόλη της, την πατρίδα… Αγάπη για την ζωή!
Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, μια μοναδική προσωπικότητα που στόλιζε το "Λύκειον των Ελληνίδων Πατρών" , την πόλη της Πατρας και το χωριό μας, απλά και αληθινά.
Μια Κυρία που φώλιασε στις καρδιές όλων μας για πάντα. Μια Κυρία πρότυπο σε όλες τις εκφάνσεις της ιδιωτικής και κοινωνικής ζωής.
Η καταγωγή της και η ανατροφή της, μέσα σε μία οικογένεια με σταθερές και ξεκάθαρες ελληνοχριστιανικές αρχές, την έκανε γνωστή στους περισσότερους αλλά της διέπλασε και έναν χαρακτήρα έντιμο, ηθικό, γεμάτο από προσφορά, φιλοξενία, αλτρουισμό, καλοσύνη και ντομπροσύνη.
Μεγάλη η πολιτισμική προσφορά της στη λατρεμένη μας γενέτειρα τους Καμενιάνους Καλαβρύτων. Φτάνει μόνο να σας πω πως ήταν εκείνη που πριν πολλά χρόνια, εμπνεύστηκε και το έτος (1999), δημιούργησε με τη συνεργασία του Πολιτιστικού Συνδέσμου Καμενιανιτών-Δροβολοβιτών-Δεσινιωτών, και κάποιων άλλων ακούραστων και προοδευτικών συγχωριανών μας το Λαογραφικό Μουσείο των Καμενιάνων, που σημειωτέον ήταν απ τα πρώτα στην τ. Επαρχία Καλαβρύτων. Αλλά και στην Πάτρα όπως προαναφέραμε, υπήρξε ένα δραστήριο μέλος της κοινωνίας της και επίτιμη πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων. Εθελόντρια στον Ερυθρό Σταυρό και πολλά άλλα. Βλέπετε οι χαρισματικοί και δημιουργικοί άνθρωποι, αποτελούν πολύτιμο θησαυρό όπου κι αν βρεθούν.
Είχε την ευτυχία να δημιουργήσει μία καλή και άξια οικογένεια, διότι ο Θεός της χάρισε, όπως το άξιζε, πιστό, ενάρετο, εργατικό, ικανότατο σύζυγο, ο οποίος διεκρίθη και ανεγνωρίσθη εις την κοινωνία της Πάτρας και ολοκλήρου του Νομού Αχαΐας ως άνθρωπος αλλά και ως νομίατρος, καθώς και για την εντιμότητα και ικανότητα στην υπεράσπιση των αδικούμενων και κατατρεγμένων. Ήταν ο γνωστός σε όλους μας, αείμνηστος Αλκιβιάδης Καλογερόπουλος που γεννήθηκε εδώ στους Καμενιάνους το έτος 1920 και εκοιμήθη το έτος 2007 . Αλλά της χάρισε και δύο εξαίρετα παιδιά και πολλά εγγόνια, που θα συνεχίσουν να τιμούν το όνομά της. Οι συζητήσεις μαζί της ήταν ευχάριστες άλλα και ωφέλιμες, διότι ήταν άτομο κοινωνικό και είχε άποψη κρυστάλλινη σε πολλά κοινωνικά θέματα. Το ύφος της πάντοτε χαρούμενο, ούτε οργιζόταν ούτε κακολογούσε κανένα. Δεν έκανε ποτέ άδικες και αυστηρές κρίσεις. Τα λόγια της σοφά και μετρημένα και το βλέμμα της ήρεμο, που σε γέμιζε με σιγουριά και με γαλήνη. Δεν θα την ξεχάσουμε γιατί το φως και η καλοσύνη που σκόρπισε με το πέρασμά της από τον προσωρινό αυτόν κόσμο, δεν θα σβήσει με τον θάνατό της. Πάντα θα την θυμόμαστε και πάντα θα την αγαπούμε. Αλησμόνητη Ηρώ Καλογεροπούλου. Ως πρόεδρος του Συνδέσμου Καμενιανιτών-Δροβολοβιτών-Δεσινιωτών, μαζί με όλο το Δ. Σ. εκπροσωπώντας την κοινωνία των χωριών μας, ευχόμαστε καλό παράδεισο στην ψυχή σου! Ας είναι ανάλαφρο το χώμα που σε σκέπασε. Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη. Τόσο εσένα, όσο και τον αλησμόνητο σύζυγό σου Νομίατρο Αχαΐας και μετέπειτα Αιτωλοακαρνανίας Αλκιβιάδη Καλογερόπουλο.
Αιωνία σας η μνήμη.
Για το Σύνδεσμο Καμενιανιτών-Δροβολοβιτών-Δεσινιωτών
Κωνσταντίνος Νικολόπουλος-Καμενιανίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια