«Το θηρίο του Χελμού» στην Eμποροζωοπανήγυρη Καλαβρύτων

Γράφει  ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος Μια από τις χαρές εκείνης της εποχής, της περασμένης μα τόσο ζηλευτής, ήταν το "πανηγύρι"....

Γράφει  ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος

Μια από τις χαρές εκείνης της εποχής, της περασμένης μα τόσο ζηλευτής, ήταν το "πανηγύρι". Η μεγάλη εμποροζωοπανήγυρη, που γινόταν το τελευταίο δεκαήμερο κάθε Σεπτέμβρη στην πόλη μας.

Και μετά την πρώτη προσπάθεια προσαρμογής, η οποία δεν ήταν και τόση ευχάριστη, της έναρξης δηλαδή των μαθημάτων του σχολείου μας γιατί άρχιζε η ευθύνη και η συνέπεια να λειτουργεί, ερχόταν να ανακουφίσει αυτή την ψυχική “ανισορροπία”, ο ερχομός του πανηγυριού μας.

Που σίγουρα, σήμερα, δεν είναι το ίδιο και δε μοιάζει καθόλου με κείνο το παλιό. Που σίγουρα έδινε μια άλλη όψη, μια άλλη ζωή στη μικρή μας πόλη. Που σίγουρα η προσμονή κι ο ερχομός του για μας τα παιδιά ήταν κάτι το ξέχωρο, το μοναδικό, το με πολλή λαχτάρα αναμενόμενο. Που σίγουρα γινόταν, τότε, εμποροπανήγυρης και ζωοπανήγυρης. Η δεύτερη μάλιστα γινόταν στα όμορα χωράφια του επαρχιακού δρόμου, που έρχεται από την Πάτρα στο έμπα της πόλης ή σε εκείνα τα χωράφια, που βρίσκονταν από δω κι από κει των γραμμών του οδοντωτού, πριν από το σιδηροδρομικό σταθμό.

Κύριοι πρωταγωνιστές στην αγοροπωλησία των ζώων, οι τσιγγάνοι κι οι κάτοικοι των γύρω χωριών.

Ο ρομαντισμός και το "αλισβερίσι" της ζωοπανήγυρης σήμερα δεν υπάρχει πια (τεχνολογικός πολιτισμός γαρ…)

Η εμποροπανήγυρης γινόταν στον κεντρικό δρόμο κοντά και γύρω απ’ την πλατεία, εκεί που τώρα μόνο η «βόλτα» γίνεται και καθένας απολαμβάνει τον καφέ του ή το ούζο του. Και σ’ αυτό το μέρος άπλωναν και εξέθεταν οι μικροπωλητές αλλά κι οι άλλοι έμποροι τα προϊόντα τους · και όχι μόνο.

Τα θεάματα είχαν κι αυτά τη δική τους θέση. Εδώ σ’ αυτό το μεγάλο βαρέλι που έχει στηθεί «ελάτε να δείτε το γύρω του θανάτου». Πιο κει σε μια μικρή σκηνούλα παρουσιάζεται το «μαγικό κεφάλι» και πιο πέρα ο «χορός της όμορφης κοπέλας με το φοβερό πύθωνα».

Και νάσου… στο χώρο που σήμερα βρίσκεται το ζαχαροπλαστείο του Θ. Τζουρά και του Μ. Αβραμόπουλου ο δικός μας πατριώτης και γείτονας (νυν δημοτικός σύμβουλος) ο Τάσος ο Παυλόπουλος, μαζί με τον αδελφό του τον Αλέξη, μέσα στο δικό τους παράπηγμα να έχουν κλείσει το «ΘΗΡΙΟ ΤΟΥ ΧΕΛΜΟΥ». Μια αφίσα απ’ έξω (χαρτόνι μπριστόλ πες) είχε ζωγραφισμένο το «ΘΗΡΙΟ». Το ερώτημα ήταν εύλογο · η απορία εμφανής · κι η φυσική, αγαθή, παιδική μας περιέργεια όλο και μεγάλωνε. Έπρεπε να το δούμε! Έπρεπε να το γνωρίσουμε!

…Ήμασταν μια παρέα παιδιά, όλα γειτονόπουλα, φίλοι και συμμαθητές, που είχαμε καταφέρει να εξοικονομήσουμε τη δραχμή που χρειαζόταν ως εισιτήριο.

Και πήγαμε να δούμε το «ΘΗΡΙΟ»… Με το που διαβήκαμε την είσοδο της σκηνής, με την περιέργεια να έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της, μια ανυπόφορη ζέξη ενόχλησε τα ρουθούνια μας. Πίσω από μια συρματοπλεγμένη γωνιά φοβισμένο, σαστισμένο και μαζεμένο καθόταν ένα μικρό ζωάκι. Ήταν ένας… α σ β ό ς!!!

…Να είστε καλά συμπατριώτες μου με την εφευρετικότητά σας και την έξυπνη σκέψη σας.

Αυτά τα "ανασκαλέματα" στου μυαλού το στοχασμό, δημιουργούν μια ξέχωρη ευχαρίστηση, μια έντονη επιθυμία, μια αυθόρμητη ευθυμία, μια ασύγκριτη ομορφιά.

Που πηγάζουν από εκείνη τη ζωή «τ’ αγνού, του ωραίου, τ’ αληθινού», των ανθρώπων της τότε μικρής μας πόλης.

Να ήταν το ρολόι του χρόνου, τους δείκτες του να γύριζε πίσω!!!

(Πρώτη δημοσίευση: Φ.τ.Κ., Σεπτέμβρης 1993, σελ. 3)

Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος

Ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος είναι από τα Καλάβρυτα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, τ. Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.